به انواع درختان ميوه خانواده رزاسه يعني سيب، گلابي، به، گيلاس، هلو، زردآلو، بادام، آلو، گوجه، آلبالو، زاالك، به ژاپوني، رز، سنجد و حتي به درختان نرك سيب، هلو و زردآلو حمله مي‌نمايد. لاروهاي اين ه در شاخه‌هاي نازك بيد و نارون نيز مشاهده شده است.

این ه که یک یک نسل در سال تولید می کند زمستان ها را بصورت لارو کامل درون شاخه ها ی درختان مخصوصا زرد آلو سپری می کند.

مبارزه:
1ـ عوامل بازدارنده طبيعي: تعدادي از زنبورها از دشمنان طبیعی اين ه به شمار مي‌روند كه روی لارو بيشتر از بقيه مراحل فعال مي‌باشد.
2ـ آب و اثر آن درجلب آفت: آب درجلب ات چوبخوار از جمله سوسك شاخك بلند رزاسه بسیار تاثیر دارد. اگر  ميزان رطوبت  هوا را نيز آفزایش دهیم در آن صورت آب مهمترين عامل جلب ات چوبخوار خواهد بود. آب اگر كم باشد گذشته از اين كه خود آن به عنوان يك عنصر بسيار مهم حياتي به حد كافي در اختيار گياه قرار نمي‌گيرد بلكه جذب مواد غذايي لازم در خاك نيز دچار اخلال و اشكال مي‌شود.
آفتاب فراوان كشورمان يكي از عوامل مؤثر در شدت حمله ات چوبخوار است. آفتاب در دو جهت بسيار مشخص عمل مي‌نمايد. يكي اين كه با حرارت زيادي كه در نسوج گياهي ايجاد مي‌كند ات چوبخوار را كه به طور كلي حرارت دوست هستند جلب مي‌نمايد، دوم اين كه موجب تبخير سطحي شديد در گياه و خاك شده و در جريان عادي شيره يگاهي و اعمال گياه اختلال ايجاد مي‌كند و در نتيجه موجب جلب ات چوبخوار مي‌گردد. بنابراين آبياري منظم به موقع تأثير به سزايي بر اين ات دارد.
3ـ کود دهی و آبیاری به موقع باعث تقویت و شادابی درختان می شود زیرا این آفت به درختان ضعیف و دچار تنش تغذیه ای و آبیاری بیشتر خسارات را می زند.
4ـ هرس و از بین بردن شاخه‌هاي آلوده، چون لاروهاي در حال رشد در درون شاخه‌ها از بين مي‌روند.
5ـ سم‌پاشي با سموم سيستميك و نفوذي: توجه داشته باشيد زماني سموم سيستميك اثر مي‌كند كه لارو در مرحله سنين اوليه باشد.
در پايان لازم است به اين نكته توجه داشته باشيم كه اين ه به شدت به گلهاي سفيد جلب مي‌گردد و به تعداد زياد روي گلهاي سفيد رنگ به ويژه ازمك و هويج بذري به شكل گروهي ديده شده است. بدين معني كه از گلهاي جذب كننده اين آفت براي جمع‌آوري ات كامل بهره برد و آنها را نابود نمود.

1- استفاده از واريته‌هاي مقاوم، متحمل يا نيمه مقاوم

2- تراكم مناسب بوته (حتي‌الامكان استفاده از مقادير كمتر بذر در واحد سطح)

3- زمان كاشت مناسب (بسته به شرايط آب و هوايي منطقه)

4- استفاده از كود سرك به مقدار مناسب و فقط يك نوبت

5- استفاده از كودپتاس

6- مبارزه شيميايي با استفاده از سموم: سايپركونازول،‌تبوكونازول،‌ پروپيكونازول، فلوتريافول

زمان: به محض مشاهده اولين علائم بيماري به صورت كانون كوبي

از میان گونه های نماتدهای سیستی که گیاهان خانواده گرامینه را آلوده می کنند گونه های Heterodera filipjevi , H.avenae , H.latiponsاز نظر اقتصادی مهمترین گونه ها هستند به خصوص در کشت گندم دیم و در سیستم تک کشتی خسارت آنها شدیدتر است. خسارت محصول در اثر گونه , H.avenaeدر پاکستان 20-15 درصد در عربستان سعودی 92-40 درصد در روی گندم
و 77-17 درصد در روی جو در استرالیا 20 درصد در روی جو و 50-23 درصد در روی گندم گزارش شده است. مطالعات مزرعه ای در قبرس نشان داده است که گونه H.latipons باعث کاهش محصول به میزان 50 درصد روی گندم شده است. گیاهان آلوده به نماتدهای سیستی غلات کم رشد، ضعیف، برگ های پائینی زرد و علائمی مشابه علائم کمبود مواد غذایی را نشان می دهند قسمت های آلوده در مزرعه به صورت لکه های سبز کم رنگ دارای رشد غیر همگن با سایر قسمت های سالم مزرعه است. ریشه گیاهان آلوده دارای انشعابات فرعی زیادی شده و ماده های سفید که بعدا تبدیل به سیست های قهوه ای می شوند در روی ریشه ها قابل مشاهده است. گیاهچه های آلوده به نماتدهای سیستی غلات  غالبا مورد حمله عوامل بیمارگر خاکزاد به خصوص قارچ های عامل پوسیدگی طوقه و ریشه قرار می گیرند. در نمونه برداری هایی که از مزارع غلات در سطح کشور صورت گرفته است،هر سه گونه نمتدهای سیستی در مزارع گندم وجود دارند. گونه filipjevi.H گونه غالب بوده و از بسیاری از استانهای کشور گزارش شده است پس از آن گونه های , H.latipons   H.avenaeکه اکثراً درغرب و جنوب غربی کشور انتشار دارند. در ایران در آزمایشات انجام شده در شرایط میکروپلات گونه های filipjevi.H و H.latipons با جمعیت اولیه 20 تخم و لارو در گرم خاک بترتیب به میزان 48 و 55 درصد باعث کاهش عملکرد دانه گندم شدند.

نماتدهای مولد زخم ریشه گروه بزرگی از نماتدهای انگل گیاهی هستند که دارای تعداد زیادی گونه بوده و گیاهان دو لپه ای و تک لپه ای را مورد حمله قرار می دهند. اهمیت نماتدهای مولد زخم ریشه نه تنها به دلیل ایجاد خسارت اقتصادی مستقیم بلکه به خاطر ایجاد زخم و هموار کردن حمله سایر میکروارگانیسم های بیماری زا می باشد. علائم آلودگی گیاهان به نماتدهای زخم ریشه شامل زردی و کم رشدی است که در مزرعه به صورت لکه های نامنظم بروز می نماید. در سطح ریشه گیاهان آلوده، به علت تغذیه نماتد زخم هایی ایجاد می شود که در مراحل اولیه شبیه لکه های آب سوخته است. این محل ها بعدا به رنگ قهوه ای تیره تغییر رنگ می دهند. از بین گونه های این گروه چهار گونه P.penetrans، P.neglectus،P.crenatus و P.thornei انتشار جهانی داشته و از مهمترین گونه های خسارتزای  غلات محسوب می شوند. خسارت محصول گندم در اثر گونه P.thornei در استرالیا 58-38 درصدو در مکزیک 37 درصد همچنین کاهش محصول گندم در اثر گونه P.neglectus در جنوب استرالیــــا 23-16 درصد گزارش شده است. نتایج بررسی هایی که تاکنون در کشور انجام شده نشان می دهد که گونه های P.neglectus و P.thornei در مزارع گندم  استانهای آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، کرمانشاه، همدان، گلستان، کردستان و مرکزی گسترش دارند از میزان خسارت این گونه ها اطلاع دقیقی در دست نیست ولی براساس بررسی های انجام شده روی تراکم جمعیت در تعدادی از مزارع میزان جمعیت بیشتر از حد آستانه خسارتی است که برای این نماتدها ذکر شده است.

    هنگامي كه دانه‌هاي حاوي گال‌نماتد Anguina tritici همراه با بذور سالم كاشته می شوند در صورت وجود شرايط مساعد از جمله رطوبت وحرارت گال نرم شده لاروها از آن خارج و خود را به نقطه رويشي انتهايي طوقه رسانده و ازآنجا به گلچه‌هاي اوليه نفوذ مي‌نمايند، يا در لابلاي غلاف برگ بصورت انگل خارجي فعاليت می کنند تا خوشه‌ها ظاهر شوند. در اين مكان نماتدهاي نرو ماده جفت‌گيري كرده و پس از تخم‌ريزي بلافاصله از بين ميروند. در اواخر ارديبهشت يا اوايل خرداد تخم‌ها سريعاً تفريخ شده و لاروهاي سن دوم از آنها خارج و به تدريج بحالت كمون درآمده و درداخل گال انباشته می شوند.

     گال‌هاي حاصله همراه با رسيدن دانه سفت و قهوه‌اي شده در اين حالت گلوم‌هاي آلوده از هم باز
می شوند. در صورتيكه محصول بموقع برداشت نشود گال‌ها به داخل خاك ريزش می کنند و چنانچه محصول به موقع برداشت شود با بذر مخلوط شده و  از اين طريق انتشار مي‌يابند.

    علائم بيماري عبارتند از پيچيدگي ساقه، برگ و خوشه‌ها، تورم برگ‌ها، كوتولگي ساقه و تشكيل گال‌ حاوي نماتد در داخل خوشه.

روش‌هاي كنترل ومبارزه

1-    بوجاري بذور و كاشت بذور سالم و بدون گال

2-    تناوب دوساله با استفاده از گياهان غير ميزبان همچون سويا، آفتابگردان،‌سيب‌زميني، پنبه، لوبيا و عدس

3-    كنترل علفهاي هرز همچون يولاف و چاودار

4-    انهدام گال‌هاي حاوي نماتد

 علائم اين بيمـاري بر روي گندم و ساير غلات مشابه است اما قارچ عامل بيمــاري (Blumeria graminis f.sp. tritici) نسبت به ميزبان خود (گندم) ويژگي زيادي داشته و بسيار اختصاصي عمل می کند. اين قارچ قادر است همه بخش‌هاي هوايي گياه را آلوده سازد اما معمولاً كلني‌هاي ميسليومي سفيد يا خاكستري روشن آن بر روي سطوح فوقاني برگهاي پائيني مشاهده
می شوند (اين كلني‌ها سطحي بوده وبا ماليدن انگشت پاك می شوند).

     نكته ديگر اينكه در صورت مساعد بودن شرايط محيطي (هواي سرد، مرطوب و ابري) قارچ قادر است در هر زمان پس از خارج شدن گياهچه از خاك آنرا آلوده سازد بنابراين قبل از آغاز سرماي زمستان بازديد از مزارع بمنظور مشاهده علائم اوليه آلودگي كه بصورت لكه‌ها يا پوشش سفيد رنگ كوچك و پراكنده حاصل از كلني‌هاي ميسليومي قارچ در سطح برگها قابل روئيتند مفيد خواهد بود. در مرحله بعدي ميتوان مزارع را پس از پايان سرماي زمستان، در فصل بهار (اواسط فصل) مورد بازديد قرار داد.

     ميزان كاهش عملكرد به شدت آلودگي بستگي دارد. در شرايط حاد پنجه‌هاي جوانتر ممكن است قادر به توليد خوشه نباشند يا تعداد خوشه توليد شده و وزن، اندازه و تعداد دانه كاهش يابد.

روش‌هاي كنترل و مبارزه

1-استفاده از ارقام مقاوم

2- از بين بردن بقاياي گياهي ميزبان،گندم‌هاي خودروي حاصل از ريزش كمباين و علف‌هاي هرز گرامينه

3- جهت اطلاع از نوع سم مناسب با كارشناسان محترم حفظ نباتات م شود.